/

    • Toegegeven, ik werd donderdag met een kater wakker, de ochtend na de dag van de ingenieur. Het kwam niet door dat ene TU Delft jubileum biertje. Ergens had ik toch gehoopt als “ingenieur van het jaar” wakker te worden. Ik was namelijk een van de drie finalisten, maar ben het niet geworden. Daarmee was mijn dag van de ingenieur zeker niet verpest: er gebeurde genoeg dingen om wel positief op terug te kijken.

      Solderende Beatrix

      Onze oude koningin een soldeerbout in haar handen duwen en zeggen: “dit kabeltje daar vastzetten en dank werkt je zelfgemaakte regenmeter”. De schrikogen van de hofhouding achter haar die mij een dozijn aan protocol regels zien overtreden. De pretogen van Beatrix1 zelf die dat ook dondersgoed doorheeft. Niet raar dat de foto’s van een solderende Beatrix degene zijn die de pers gehaald hebben. Hopelijk is “iedereen kan genieten van techniek zelf doen, ook de koningin” daarmee de boodschap die over de dag van de ingenieur blijft hangen.

      A post shared by Rolf Hut (@researchrolf) on


      Techniek Akkoord

      Voorafgaande aan de uitreiking van de Prins Friso Prijs2 was er een panel discussie over de vraag of er een Techniek Akkoord moet komen. Daarin committeert de overheid zich om techniek serieus te gaan ondersteunen en promoten. In een geste die ik zeer waardeer besloot TU Delft rector Karel Luyben om bij zijn laatste spreek-kans iemand uit de zaal het woord te geven: mij. Ik greep die kans om dit punt te maken:

      Deze paneldiscussie is mijns inziens een ver-economisering van techniek. Er is enkel gepraat over wat de Nederlandse maatschappij heeft aan ingenieurs. Over dat we op scholen kinderen techniek moeten leren zodat ze later een goede baan krijgen. Is dat echt waarom we op school zitten?

      Op de middelbare school heb ik me door Engelse literatuur heen moeten worstelen. Wat heb ik die boeken vervloekt. Terugkijkend ben ik blij dat dat moest, want nu kan ik in mijn vrije tijd genieten van een goed boek. We leren kinderen niet Engelse literatuur voor die paar die later vertaler van boeken worden. Waarom bij techniek dan wel die focus? Ik wil dat kinderen op school over techniek leren zodat ze, ook als ze later accountant of vertaler van boeken worden, in het weekend kunnen genieten van het plakken van hun band, het zelf solderen van een regenmeter, of het op internet aansluiten van hun lamp.

      Het punt werd gemaakt dat er maar zes ingenieurs in de tweede kamer zitten. Doordat ik Engelse literatuur heb moeten lezen herken ik het belang, en de expertise, van boeken vertalers. Als alle 144 niet-ingenieurs in de tweede kamer goed techniek onderwijs gehad hebben, zouden die zes ingenieurs geen probleem hebben het belang van techniek in onze maatschappij te verdedigen. Dus als dat techniek akkoord er komt, zet er dan in ieder geval in dat elk kind zijn band moet kunnen plakken en een keer een soldeerbout vast gehad moet hebben. Misschien voor hun latere baan, maar vooral voor hun latere plezier.

      Posters

      We hoeven niet te wachten op het techniek akkoord om te beginnen met kinderen van techniek te laten genieten. Ik heb eerder over de “50 tools die je voor je 12de moet kennen” geblogd. Deze afvink poster, bedacht en ontworpen door Astrid Poot3, kan op elke kinderkamer en elke basisschool hangen. Vanaf 4 jaar oud eens per maand een nieuw stuk gereedschap uitproberen4 en je zit op 50 voor je naar de middelbare school gaat. Toen mij op het podium gevraagd werd hoe we kinderen aan de techniek gingen krijgen5 greep ik mijn kans en liet iedereen Astrid haar poster zien. Natuurlijk na afloop ook even Mabel een poster in haar handen duwen, voor de blauwe bloedjes thuis. Astrid schreef zelf dit blog over de dag van de ingenieur.

      PosterPak

      Als u bij bovenstaande foto’s denkt: “Wat heeft Rolf nou weer aan? Zat @DeBroekVanRolf in de was?”. Ik draag een pak gemaakt van wetenschappelijke posters. Steeds meer wetenschappers printen hun wetenschappelijke posters op doek in plaats van papier. Erg handig want dan kan je hem opvouwen en in je koffer meenemen in plaats van in een onhandige koker. Probleem is dat deze posters na een congres weg worden gegooid. TU Delft watermanagement alumni Sandra de Vries bedacht het lumineuze idee om oude posters te vermaken tot kledingstukken en accessoires. Om aandacht op haar start-up Repost Science te vestigen droeg ik een door haar gemaakt pak waarin ze drie van mijn oude wetenschappelijke posters verwerkte.

      Het mooiste compliment

      Het mooiste compliment van de avond kwam niet van een van de vele captains of industry. Een twintiger die ik vaag herkende stapte op me af.

      “Hoi, ken je me nog?”

      “Je gezicht komt me inderdaad bekend voor.”

      “Ik ben Jessica en volgde vier jaar geleden Meten aan Water bij je waar je me voor het eerst met een Arduino zelf een sensor in elkaar liet knutselen. Ik wou even zeggen dat ik sindsdien ben afgestudeerd door met Arduino’s de positie van schepen te meten en nu werk in een startup waar ik vaak, weer met Arduino’s, mijn knutsel-skills moet inzetten om problemen op te lossen. Ik wou je even bedanken dat je me heb laten zien dat ik zelf dingen kan maken, de eerste stap in wat nu mijn carrière is.”

      …

      Ik was er even stil van.

      We zullen doorgaan

      Tot slot iets dat ik privé al tegen winnaar Rick Scholte zei toen de envelop openging: “Rick: gefeliciteerd”. Rick is een geweldig ingenieur, met een mooi technisch product en bijpassende succesvolle onderneming. Rick past daarmee in de traditie dat de ingenieur van het jaar een voorbeeld is van iemand die succesvol is als ingenieur. Met de keuze voor Rick zet het 170 jaar oude Koninklijk Instituut voor Ingenieurs (KIVI) deze traditie voort.

      Was ik ingenieur van het jaar geweest, dan had ik niet in dat rijtje gepast. Geen succesvol bedrijf, geen wetenschappelijke artikelen in Nature6. Mijn nominatie door Arjan was omdat ik iedereen, maar vooral kinderen, laat ervaren dat ze later ingenieur kunnen worden. Dat dat voor hun een optie is. Dat doe ik door iedereen dingen te laten maken. Te laten voelen dat ze het in zich hebben om een idee in hun hoofd om te zetten tot iets dat bestaat in de echte wereld. Want dat is wat een ingenieur doet. Jessica heeft die route gevolgd en ik ben er trots op daar een steen aan bijgedragen te hebben. Dat KIVI niet voor mij als ingenieur van het jaar kiest vind ik natuurlijk jammer, maar weerhoudt mij er niet van om door te gaan met mijn missie: om iedereen: kinderen op de basisschool, studenten op de TU Delft en zelfs oud-koninginnen te laten ervaren hoe leuk zelf techniek doen is.

      U hoort nog van mij.

       

      1 79 jaar en nog steeds pretogen. Beatrix deed me aan mijn eigen oma denken. Ik hoop dat het mij gegund nog zo'n pret te kunnen hebben op die leeftijd.

      2 De officiële naam voor de ingenieur van het jaar.

      3 Astrid is de filosoof van de Nederlandse maker-movement. Lees haar stukken en luister vooral haar podcast.

      4 en eentje extra in de zomervakantie.

      5 ja, Tim had van te voren gezegd dat hij dit ging vragen, zodat ik de slide met de poster klaar kon laten zetten.

      6 nog niet. Er is weer eens iets in review...